Podstawowe rodzaje słupów stalowych w oświetleniu
Słupy wkopywane stanowią najczęściej wybierany typ konstrukcji w instalacjach oświetleniowych. Te elementy charakteryzują się prostą metodą montażu bezpośrednio w gruncie. Ich długość całkowita uwzględnia zarówno część naziemną, jak i zagłębioną w ziemi.
Słupy stalowe wykonuje się z różnych gatunków stali, najczęściej S235JR lub S355J2. Grubość ścianki rury stalowej waha się od 3 mm do 8 mm w zależności od wysokości konstrukcji. Waga pojedynczego elementu może osiągać od 15 kg dla słupów 3-metrowych do 180 kg dla konstrukcji 12-metrowych.
Konstrukcje te produkuje się w standardowych wysokościach od 3 do 15 metrów. Średnica podstawy wynosi zazwyczaj od 60 mm do 219 mm. Każdy słup posiada certyfikat zgodności z normą PN-EN 40, która określa wymagania dla słupów oświetleniowych.
Powłoka antykorozyjna nakładana jest metodą cynkowania ogniowego lub lakierowania proszkowego. Grubość warstwy cynkowej wynosi minimum 85 mikrometrów zgodnie z normą PN-EN ISO 1461. Niektóre modele posiadają dodatkową powłokę lakierniczą w kolorze wybranym przez inwestora.
Słupy wkopywane (onninen.pl/produkty/Oswietlenie/Slupy-oswietleniowe/Slupy-stalowe/Slupy-wkopywane) wyposażone są w komorę przyłączeniową znajdującą się w dolnej części konstrukcji. Wymiary tej komory wynoszą zazwyczaj 150×100 mm lub 200×150 mm. Drzwiczki zabezpiecza się zamkiem typu euro-wkładka lub kluczem trójkątnym.
Metody montażu i głębokość posadowienia
Głębokość wkopania słupa stalowego określa się na podstawie jego wysokości całkowitej i warunków gruntowych. Standardowo wynosi ona 1/6 wysokości słupa plus 0,6 metra dla gruntów zwartych. W przypadku gruntów słabych nośnych głębokość zwiększa się o dodatkowe 20-30 centymetrów.
Wykop pod słup wykonuje się o średnicy większej o 40-50 cm od średnicy podstawy konstrukcji. Dno wykopu wyrównuje się i zagęszcza mechanicznie. Na wyrównanej powierzchni układa się warstwę pospółki o grubości 15 centymetrów.
Ustawienie słupa wymaga użycia poziomicy lub niwelki w celu zachowania pionu konstrukcji. Odchylenie od pionu nie może przekraczać 5 mm na każdy metr wysokości. Sprawdzenie wykonuje się w dwóch prostopadłych do siebie płaszczyznach.
Zasypka wokół słupa składa się z warstw gruntu rodzimego lub pospółki zagęszczanych co 30 centymetrów. Każdą warstwę zagęszcza się mechanicznie z zachowaniem wilgotności optymalnej. Ostateczne zagęszczenie powinno osiągnąć 95% zagęszczenia standardowego Proctora.
Słupy stalowe (onninen.pl/produkty/Oswietlenie/Slupy-oswietleniowe/Slupy-stalowe) mogą wymagać betonu w przypadku gruntów o słabej nośności. Objętość betonu wynosi zazwyczaj 0,1-0,3 metra sześciennego w zależności od wysokości konstrukcji. Stosuje się beton klasy minimum C16/20 z dodatkiem środka hydrofobizującego.
Dobór odpowiedniej wysokości i obciążeń wiatrowych
Wysokość słupa dobiera się w zależności od przeznaczenia instalacji i wymagań oświetleniowych. Dla oświetlenia chodników stosuje się konstrukcje o wysokości 3-4 metrów. Oświetlenie dróg lokalnych wymaga słupów 6-8 metrowych, podczas gdy drogi główne 10-12 metrowych.
Obciążenia wiatrowe stanowią podstawowy czynnik przy doborze słupa stalowego. Prędkość wiatru podstawowego w Polsce wynosi od 22 m/s do 28 m/s w zależności od strefy wiatrowej. Współczynnik ekspozycji terenu wpływa na zwiększenie tych wartości o 15-40%.
Powierzchnia oprawy oświetleniowej bezpośrednio wpływa na obciążenie wiatrem całej konstrukcji. Standardowe oprawy LED posiadają powierzchnię czołową od 0,05 do 0,15 metra kwadratowego. Oprawy typu cobra mogą osiągać powierzchnię do 0,25 metra kwadratowego.
Obliczenia wytrzymałościowe uwzględniają również masę zamontowanej oprawy, która wynosi od 2 kg dla małych LED-ów do 15 kg dla dużych opraw sodowych. Ramię wysięgowe zwiększa moment zginający działający na podstawę słupa o wartość proporcjonalną do jego długości.
Słupy oświetleniowe (onninen.pl/produkty/Oswietlenie/Slupy-oswietleniowe) muszą spełniać wymagania normy PN-EN 40-3-3 dotyczącej weryfikacji konstrukcji metodą obliczeniową. Współczynnik bezpieczeństwa nie może być mniejszy niż 2,5 dla obciążeń eksploatacyjnych. Każdy producent dostarcza kartę katalogową z dopuszczalnymi obciążeniami dla konkretnego modelu.
